Numeracja zębów w jamie ustnej opracowana została w celu ujednolicenia ich nazewnictwa, a tym samym ułatwienia komunikacji zawodowej wśród osób zajmujących się leczeniem zębów, które posługują się różnymi językami. Przez lata rozwijały się różne systemy, ale jednym z najpopularniejszych jest zdecydowanie system Viohla. Dowiedz się więcej na temat numeracji zębów i poznaj odpowiedź na pytanie, dlaczego jest nam potrzebna. Zapraszamy do lektury!
Spis treści (kliknij aby szybko przejść):
- Numeracja zębów – dlaczego jest nam potrzebna?
- Zęby – numeracja i ilość – system Viohla
- Podsumowanie, czyli ile zębów ma dorosły człowiek?
Numeracja zębów – dlaczego jest nam potrzebna?
Każdy system numeracji zębów stanowi zbiór zasad opisujących schemat, według którego poszczególnym zębom w każdym łuku przyporządkowane jest unikalne oznaczenie literowe lub liczbowe. Ułatwia to zapis oraz prowadzenie historii choroby pacjenta, chociażby w przypadku ekstrakcji zęba. Co więcej, dzięki temu komunikacja pomiędzy specjalistami z zakresu stomatologii z niemal całego świata jest zdecydowanie uproszczona, co okazuje się bardzo cenne na przykład podczas oznaczania chorych zębów na pantomogramie.
W stomatologii występuje kilka różnych systemów numeracji zębów u człowieka. Zalicza się do nich:
- system wizualny (Zsigmondy’ego czy Haderupa),
- system opisowy (łaciński),
- system cyfrowy (Viohla).
Zęby – numeracja i ilość – system Viohla
Najpopularniejszym systemem numeracji uzębienia w jamie ustnej jest system Viohla, nazywany również systemem międzynarodowym, dwuwskaźnikowym, FDI oraz TDS (ang. two-digit system). To system cyfrowy, który w 1970 r. został oficjalnie przyjęty przez Komisję FDI (fr. Fédération Dentaire Internationale) jako norma ISO-3950. Jest on zalecany przez WHO ze względu na łatwość posługiwania się nim w mowie i piśmie oraz w gromadzeniu, a także opracowywaniu danych. Jest powszechnie używany na świecie (poza USA) podczas konsultacji stomatologicznych.
Według tego systemu jamę ustną dzieli się na cztery ćwiartki, każdej ćwiartce nadaje się numer. I tak dla zębów stałych przyporządkowane są cyfry od 1 do 4, a dla mlecznych od 5 do 8.
Zęby stałe:
- 1 – ćwiartka prawa w szczęce
- 2 – ćwiartka lewa w szczęce
- 3 – ćwiartka lewa w żuchwie
- 4 – ćwiartka prawa w żuchwie
Zęby mleczne:
- 5 – ćwiartka prawa w szczęce
- 6 – ćwiartka lewa w szczęce
- 7 – ćwiartka lewa w żuchwie
- 8 – ćwiartka prawa w żuchwie
Po oznaczeniu ćwiartki dodaje się do niej numer zęba. Jak to wygląda w praktyce? Na przykład drugi trzonowiec stały górny lewy to w systemie Viohla ząb 27. Oznaczenia tego nie czyta się jednak jako liczbę dwucyfrową, czyli „dwadzieścia siedem”, ale jako dwie oddzielne cyfry, czyli „dwa-siedem”.
Podsumowanie, czyli ile zębów ma dorosły człowiek?
Dorosły człowiek ma 32 zęby (po 16 w żuchwie i w szczęce). Wśród nich wyróżnia się: 8 siekaczy, 4 kły, 8 zębów przedtrzonowych oraz 12 zębów trzonowych. Wśród zębów trzonowych znajdują się także 4 „ósemki”, które nie wyrastają u każdej osoby. Dzieci natomiast posiadają 20 zębów mlecznych.
Może Cię również zainteresować: profilaktyka i higiena jamy ustnej
